Dag 27: Laatste dag

18 april 2017 - Lima, Peru

Vanochtend werd ik wakker om 9u van het gerommel van de andere 2 dames op de kamer. Ik heb echt zoooo heerlijk geslapen ondanks de warmte op de kamer. Wat een temperatuursverschil met in de bergen! In Lima is het ongeveer 24°C overdag en 's Avonds rond de 15°C. De kamer in het hotel is echt warm en er is weinig zuurstof voor mijn gevoel.
Na even wakker worden ben ik begonnen met de spullen klaar te leggen die ik straks aan wil doen op het vliegtuig en zoek ik de spullen uit die vanmiddag mee moeten. We gaan nog een paar uurtjes chillen op het strand voor we richting vliegveld gaan.
Maar eerst ontbijt! Een desayuno Americano. Dat is een ontbijt met 2 broodjes, eieren, boter, confituur, een fruitsap (appelsien, appel of papaya - ik kies voor appelsien aangezien ik papaya echt niet lekker vind en vind stinken naar kots) en een koffie.
Na het ontbijt nemen we alle spullen mee naar beneden en leggen ze bij de receptie en dan gaan we richting strand.
Willy had ons La Punta aangeraden. Dat is een stuk land die zee-inwaarts loopt. Het zou daar touristischer zijn met mooie stranden. Vanuit Lima stad is het ongeveer 3 kwartier rijden.
Aangekomen was het wel een tegenvaller. Mooi was het er wel, maar we hoopten op een zandstrand met parasols. Maar daar was niets van te zien.
Uiteindelijk hebben we ons op een keienstrand gelegd met betonnen plateau en gevraagd aan een Peruaan of we een parasol konden huren. Gelukkig kon dat! Ik had echt geen zin om een zonneslag op te lopen of te verbranden zo op de laatste dag.
Na het zonnebaden zijn we een hapje gaan eten. Dat verliep niet helemaal volgens plan! Heleen en Luana kregen al snel hun eten en het mijne bleef achter. Toen ik uiteindelijk toch eten kreeg bleek het niet dat tezijn wat ik besteld heb. Dus terug gegeven en opnieuw wachten. Ondertussen was er een uur voorbij en had ik nog steeds geen eten. De tijd begon te dringen. We moeten rond 3u in het hotel zijn om nog een douche te kunnen nemen voor we de taxi naar de luchthaven nemen. Na een uur en 10 minuten ben ik er klaar mee. Ik wil niet langer meer wachten en vraag de rekening. Even is er discussie over of ik het bestelde eten moet betalen of niet, maar als ik mijn been stijf hou en voet bij stuk houden krijg ik de rekening zonder aanrekenen van mijn eten. Ik heb het tenslotte nooit gehad!
En dan haasten we ons naar de grote straat om een taxi. Als we eentje vinden blijkt het verkeer goed strop te zitten naar Lima centrum. Ik vloek even! Waarom moesten we nu zo ver gaan? Maar weinig aan te doen. Ik wacht af.
Om 15u15 komen we dan toch aan bij het hotel. We halen onze klaargelegde spullen uit de flightbag en nemen vlug een douche. Ondertussen vraag ik een taxi om 16u om ons naar de luchthaven te brengen.
We zijn net klaar als de taxichauffeur ons staat op te wachten in het hotel en rijden naar de luchthaven.
Eenmaal aangekomen geef ik de meiden aan dat ik toch even wat wil eten en schuif aan in de MC Donalds. We hebben nog een uur voor onze vlucht vertrekt.
20 minuten voor boarding schuiven we aan voor de douane en de controle van de handbagage, en dan blijkt Heleen haar fototoestel vergeten te zijn bij de McDonald's. We hebben op dat moment nog 10 minuten voor de boarding start. Heleen is helemaal van streek en wil haar Kodak gaan zoeken. Er gaat met haar een man mee. Terwijl gaan Luana en ik naar de gate.
Onderweg ziet Luana nog een sigaretten winkel en wil een slof taxfree kopen. En dan blijkt dat het Biljet dat ze geeft, wat ze een dag ervoor van de bank gehaald heeft vals te zijn... Ze is helemaal van streek hierdoor. Het gaat over 30 euro.... Toch best wat geld. Ze betaalt met een ander biljet en snel gaan we door naar de gate. Als we staan aan te schuiven zien we Heleen aankomen. Oef! Wat een opluchting! En dan is het aan ons op te boarden. Luana ontdekt net op dat moment dat ze haar handbagage vergeten is in de taxfree shop. Ze vraagt aan het personeel die aan het boarden is of ze het nog mag gaan halen. Weer stress! Hopelijk mist ze de vlucht niet. We willen op haar wachten maar moeten doorlopen. In het vliegtuig bijt ik bijna mijn nagels af van de spanning!
En dan verschijnt Luana toch! Oef! We kunnen vertrekken!