Dag 2 Lima - Barranco

24 maart 2017 - Lima, Peru

We waren allemaal al heel vroeg wakker! Ik denk dat het half 4 in de ochtend was toen ik uitgeslapen wakker werd. Op 8u zaten we al aan het ontbijt. In tussentijd hadden we even bekeken wat we zouden gaan doen. We besloten een dagje naar zee te gaan.
Tijdens het ontbijt bleek dat we buiten andere toeristen nog wel wat gezelschap hadden. Het ontbijt werd geserveerd op de tweede verdieping waar er een binnenkoer was en daar bleken ook een 3 schildpadden, 2 papegaaien en 2 pauwen te wonen. Daar moesten we gewoon foto's van maken!

Na het ontbijt zijn we dan vertrokken richting kust waar we zo rond 10u aankwamen. Eerst onze handdoeken neergelegd, een paar boze blikken gekregen omdat we geen stoeltje en parasol wilden huren, en dan gaan pootje baden in de zee. En dan besef je ineens dat je echt aan de andere kant van de wereld zit met je voeten in de stille oceaan...
Het voelt helemaal niet alsof we aan de andere kant van de wereld zitten.
Uiteindelijk beseften we waarom een parasol huren misschien niet zo'n slecht idee was... De zon brandt enorm en onze zonnecrème is er niet tegen opgewassen

Na een uur of 3 had ik het wel gehad met de zon. Na eerst wat gegeten te hebben ben ik met Vanessa wat gaan wandelen terwijl Heleen en Luana bleven zonnekleppen. We hebben de trap naar boven genomen en zijn het plaatselijke dorpje gaan verkennen. Het was super mooi! Heel erg gezellig ook! Overal waren kraampjes met zelfgemaakte dingen zoals armbandjes, poppetjes, hoeden, edelstenen, juwelen,... Heel leuk en gezellig om naar te kijken. Maar als je ook maar even blijft staan wordt je echt aangeklamt om wat te kopen. Dat maakte eigenlijk dat we niet lang bleven staan om te kijken. Bovenop de berg was een prachtig park met zicht op de zee en de baai! Ongelooflijk mooi!!!!

Na een uurtje hadden we het daar ook wel gezien en zijn we terug naar beneden gegaan om wat te drinken. Na de liters water die erdoor gaan was een ijslimonade echt hemels! En als je hier een glas vraagt krijg je een halve liter! Ze kijken hier echt niet naar hoeveelheden. Dat is voor ons echt nog wennen.
Het terras waar we zaten bood uitzicht over de baai en er zat geen glas in de ramen waardoor je de zee soms tot je tafel voelde uiteenspatten.
Maar het geluid en het uitzicht maken je helemaal zen!
Nadat we ons drankje op hadden zijn we nog even in de schaduw gaan zitten en hebben we uitgekeken over de baai. Dat is pas meditatie! Het strand daar was een keienstrand en elke keer dat de zee zich terug trok hoorde je de keien mee rollen. Als ik kon zou ik er zo een tentje neerzetten en slapen! :)

Uiteindelijk zijn we om 18u terug richting hotel gegaan met de taxi. Hier in Peru wordt je door taxichauffeurs echt bedot! Als je hier een taxi aanhoudt dan spreek je op voorhand een prijs af. Pas als je akkoord hebt stap je in. Wij hadden een prijs afgesproken van 15 soles, en wanneer je dan een eind op weg bent verhogen ze ineens hun prijs... We moesten uiteindelijk 20 soles betalen, maar als je hem zag leek dat nog niet genoeg. Deze man scheurde hier duidelijk zijn broek aan... Hij werd kwaad omdat het strop zat richting Lima centrum, toen wist hij ons hotel niet liggen en moest het verschillende keren vragen en op een gegeven moment wilde hij ons uit de auto zetten omdat hij in tijdsnood kwam...
We zijn uiteindelijk wel netjes afgezet aan het hotel en waren uiteindelijk 20 soles kwijt.

Ik moet zeggen dat als je zo'n reis doet dat je een heel stuk minder Naïf wordt, maar ook kritischer​. Zo stel ik me serieus vragen bij het hele gedoe over de CO2 uitstoot die in Europa zo streng begrensd wordt en waarvoor we allemaal financieel opdraaien... Als je hier de auto's ziet zijn dat quasi allemaal heel oude jaren 80 auto's, vol blutsen en lak die af is, auto's die met tape aaneen hangen en gigantisch veel roet uitstoten. Als je door de stad loopt word je quasi vergast door de uitstoot van benzinedampen.
En dan vraag ik me af waar we in Europa in hemelsnaam mee bezig zijn als het aan de andere kant van de wereld toch om zeep wordt geholpen...
En wij vinden het allemaal dood normaal dat we mee betalen voor een schonere wereld...

Eenmaal terug in het hotel hebben we ons gedoucht, onze tere huidjes verzorgd en zijn we erna wat gaan eten in het centrum. Na het eten hebben we onszelf getraceerd op een cocktail om zo de locale Pisco eens te proeven. Het was erg lekker!

En dan was het bedtijd!

Foto’s

4 Reacties

  1. Annemarie:
    24 maart 2017
    Hoi Willeke,
    Leuk om te lezen! Pas maar goed opmet de zon zeker als je hoger de bergen ingaat. 2 jaar Jemen op 2.500 m hoogte hebben me dat wel geleerd.
    Over de milieuverontreiniging die je benoemt, is het natuurlijk wel zo dat wij in europa vele, vele malen meer uitstoten en veel meer hulpbronnen verbruiken dan in een land als Peru. Dus is het terecht dat wij ook meer inspanning verrichten. Bovendien hebben wij veel van onze verontreiniging geexporteerd naar arme landen door daar onze vervuilende industrie naartoe te verplaatsen of zelfs ons afval naar te exporteren. Daar moeten we ook aan werken en internationaal wordt veel gedaan om ontwikkelingslanden te helpen. Ik denk niet dat de verontreiniging die je ziet moet betekenen dat we dan in europa niets meer gaan doen, maar wel dat het nog juist veel dringender is om actie te nemen!
    Na deze serieuze woorden wens ik je natuurlijk ook super veel plezier!
    Grtjs Annemarie
  2. Gisele:
    25 maart 2017
    Het is een hele cultuurschok als jr in zo een land bent,je gaat alles meer relativeren en onze manier van leven een beetje in vraag stellen, dat doe ik toch altijd. Ik vind dat onze vrijheid hier heel erg beknot word en het soms op een dictatuur begint te lijken, je moet dit en je moet dat en mag zoveel dingen niet doen in die landen id er veel meer vrijheid maar op andere gebieden zijn ze dan weer veel slechter af dan wij. Geniet jij nu maar fijn van deze nieuwe ervaringen je leert er zo veel uit xxx
  3. Elke Vida:
    26 maart 2017
    Hey Willeke, super om je ervaringen te lezen. Het is allemaal heel herkenbaar en ik krijg al helemaal heimwee. Je gedachten ivm uitlaatgassen zijn heel herkenbaar. Na veel tijd daar begrijp ik het volkomen. Ze kunnen daar niet beter permiteren en de regering (vaak corrupt) laat het uiteraard toe. Niet onbelangrijk is dat busmaatschappijen daar geprivatiseerd zijn en niet gesubsidieerd door of eigendom vd overheid zoals hier. Benzine is er ook veel goedkoper dan hier en er zijn geen autokeurigen (toen toch niet) Graag voeg ik met liefde en begrip voor de cultuur hier iets aan toe. Ik denk namelijk niet dat de mensen je willen bedotten. Ze zijn er gewoon veel armer dan wij...en ze zien jullie als rijk. Jullie zijn hun inkomstenbron. We beseffen zelf niet hoe rijk en verwend wij zijn. We hebben hier allemaal een geīsoleerd huis met verwarming en stromend water, gooien veel weg waaronder veel eten en kleren, we hebben betaalbare geneeskunde, ziekenhuizen en betaalbaar onderwijs. Velen daar hebben dat niet. Er bestaat ook geen uitkering of sociale zekerheid. Velen werken er vaak 12u per dag en 6 dagen op 7 voor een 180a200€ per maand. Mensen moeten er vechten voor hun inkomsten en vaak overleven. Geen werk of ziek zijn staat gelijk met in armoede leven. Vandaar kom je er overal eetkraampjes tegen, willen ze aan kraampjes graag verkopen,zijn er kinderen die bedelen of je schoenen willen poetsen, en taxichauffeurs willen hun cent verdienen van toeristen die vaak goed en zelfs speciaal gekleed zijn met survivalmateriaal en dure spullen. Ze zien jullie als rijken uit het verre Westen want jullie hebben de ’kans’ om de oceaan over te steken. Jullie hebben zelfs de kans om ’vrijwillig’ te gaan werken of betalen er zelfs om te gaan werken. Iets wat zij totaal niet kunnen, laat staan ...begrijpen. Houdt in het achterhoofd dat zij vaak hun land niet eens uit kunnen en misschien wel stikjaloers zijn op jullie. ... wordt vervolgd
  4. Elke Vida:
    26 maart 2017
    Ik bemoedig jullie graag om je in hun armoede en overlevingsdrang te verplaatsen, probeer zoveel mogelijk spaans te spreken en vertrouwen te tonen en je krijgt er enorm veel voor terug. Aarzel ook niet om iets meer te betalen want je steunt tenslotte een armere mens maar betaal ook niet té veel. De prijzen zijn er absoluut niet hoog. Een taxi verrekend vaker zijn prijs omdat een rit langer duurt dan verwacht. Ook daar luidt ’time is money’ In de file staan is een paar ritten minder en minder geld verdiend. Afpingelen aan kraampjes mag, afpingelen hoort bij de cultuur daar. Als je wil kijken, geef je gewoon een compliment over hoe mooi het allemaal is en dat je graag wilt kijken. Bijvoorbeeld; ’Que hermoso son las artesanias (handwerken) que vendes pero me gustaria solamente mirar un poco. ’. Ze vinden het fijn als je gewoon al interesse toont en je hun taal probeert te spreken. Vaak gaat de prijs dan vanzelf ook omlaag. Het zijn heel sociale mensen en praten/lachen graag. Wij zijn maar koel, afstandelijk, wantrouwig en daardoor vaak onvriendelijk.. wat zij dan weer niet snappen.

    Willeke, Geniet van de reis en alle ervaringen. Dompel je onder in hun cultuur, leef je lekker in en je komt terug als een ’rijker’ mens dan tevoren. Het is fantastisch dat je dit mag meemaken. Disfruta! (Geniet)Un abrazo (knuffel) para ti y Vanessa.